مجله اینترنتی رویش

رویش جوانه‌های سلامتی

مجله اینترنتی رویش

رویش جوانه‌های سلامتی

تاریخ پزشکی جهان (22 فوریه - 3 اسفند)

دوشنبه, ۳ اسفند ۱۳۸۸، ۰۴:۲۱ ب.ظ

در چنین روزی در سال 1828 ، ساخت “اوره” به صورت صنعتی توسط “فردریش وهلر” شیمیدان آلمانی و بنیانگذار شیمی آلی اعلام شد.

“فریدریش وهلر” اوره را به صورت تصادف درآزمایشگاهش در برلین تهیه کرد. در آن زمان اوره را به عنوان یکی از انواع ترکیبات آلی می شناختند. “یان- یاکوب برسیلیوس” که شیمیدان سوئدی مشهوری بود، واژه “آلی” (Organic) را در حوالی 1807 تعریف کرد. این عنوان به هر ماده ای که ارگانیسم های (Organism)  زنده - چه گیاه و چه جانور- تولید کنند، اطلاق می شود. درمقابل آنها موادی هستند که منشا غیر زنده و معدنی دارند، و مواد غیرآلی یا معدنی نامیده شدند.در سال 1828 ”وهلر” به خوبی دانست که اوره نوعی ماده آلی است. در همین آزمایشگاه بود که وهلر شهرتش را در تاریخ شیمی آلی تضمین کرد.

او قصد داشت سیانات آمونیم خالص را از سیانات پتاسیم و سولفات آمونیم، که دو نمک معدنی معمولی بودند، تهیه کند. پس از آنکه دو نمک را در مجاورت یکدیگر حرارت داد ، محلولی را که پیش بینی می کرد در آن سیانات آمونیم باشد، تبخیر کرد. اما بلورهای سفید رنگی به دست آورد که درست به اوره ای که بارها از ادرار سگ و انسان جدا کرده بود شباهت داشتند، بی درنگ ثابت کرد که این بلورها واقعا اوره هستند.وهلر این نتیجه را به عنوان ” واقعیتی شگفت آور که بیانگر نمونه ای از تولید صنعتی ماده ای آلی و به اصطلاح جانوری ، از مواد معدنی است” ، توصیف کرد. کشف تصادفی وهلر سرآغازی بر زوال نظریه حیات گرایی بود که مدتها مانع از پیشرفت شیمی ترکیبات کربن می شد.


همچنین در چنین روزی در سال 1946 ”آنتی بیوتیک استرپتومایسین”، (داروی درمان بیماری سل) توسط دکتر “سلمان آبراهام واکسمن” کشف شد.

گفته می شود، در19 اکتبر سال 1943 که بیماری سل به دلیل درمان ناپذیر بودن در سراسر جهان کشتار می کرد، یک دانشجوی فوق لیسانس دانشگاه راتگرز آمریکا واقع درایالت نیوجرزی در رشته بیوکمیست موفق به کشف استرپتومایسین و ایزوله کردن آن شد که پس از رسیدن به ساخت انبوه، جان دهها میلیون انسان را نجات داده است. این دارو، مطلقا تزریقی است. این دانشجو به نام ” آلبرت شاتس ” جریان کشف خود را که در لابراتوار دانشگاه صورت گرفته بود به استاد مربوطه ، پروفسور “واکسمن” گزارش کرد و این استاد آن را به نام خود اعلام کرد و به همین خاطر هم برنده جایزه نوبل سال 1952 در فیزیولوژی شد. ولی آلبرت شاتس از اعتراض دست نکشید تا سرانجام 45 سال بعد (سال 1994) به او هم که 74 ساله شده بود، نشان راتگرز دادند.


در چنین روزی در سال 1936 ”جان مایکل بیشاپ” ویروس شناس آمریکایی به دنیا آمد.

بیشاپ ، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال 1989 به همراه “هارولد وارموس” به خاطر تعیین منشا سلولی انکوژن های رتروویروسی همراه با سرطان است. همچنین در چنین روزی، در سال 1914 ”رناتو دولبکو” ویروس شناس ایتالیایی و برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال 1975 به دنیا آمد. دولبکو این جایزه را به همراه دو شاگردش “هاوارد مارتین تمین ” و “دیوید بالتیمور” به خاطر کشف تعامل بین ویروس های سرطان زا و محتوی ژنتیکی سلول، کسب کرد.

  • حامد عبیری

نظرات (۱)

تبلیغات رایگان در دنیای اینترنت با سایت تبلیغاتی
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی