تاریخ پزشکی جهان (25 فوریه - 6 اسفند)

در چنین روزی در سال 1950 ، “جرج ریچاردز مینوت”پزشک آمریکایی و یکی از دریافت کنندگان جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی 1934 درگذشت

مینوت این جایزه را به همراه جرج ویپل و ویلیام مورفی به خاطر درمان کمخونی پرنیشیوز با عصاره کبد، دریافت کرد. بعدها ویتامین B12 از این عصاره استخراج شد . ویتامین ب-12 ” کوبالامین” نیز نامیده می شود. برای کمک به رشد و عملکرد طبیعی سلول های بدن نیاز روزانه به  مصرف این ویتامین داریم، بخصوص این ویتامین برای سلامت مغزاستخوان (جایی که سلول های خونی تشکیل می شود) و سیستم عصبی مهم و ضروری است.

مصرف ناکافی این ویتامین منجر به یک بیماری به نام ” کم خونی پرنیشیوز” می شود که منجر به دریافت ناکافی اکسیژن توسط سلولها و ایجاد اختلالات سیستم عصبی می شود. افراد پا به سن گذاشته بیشتر در معرض خطر کم خونی پرنیشیوز، هستند زیرا افزایش سن، باعث کاهش میزان ویتامین ب - 12 دریافتی از طریق غذا می شود.

---

در چنین روزی در سال 1924 هم ، “هیوازمورهاکسلی” زیست شناس مولکولی انگلیسی و یکی از بنیانگذاران فیزیولوژی عضلات نیز درگذشت.

او و ژان هانسون درجریان مطالعاتشان بااستفاده از اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی ، نظریه امروزی لغزیدن روی فیلامان های اکتین و میوزین با استفاده از انرژی ATP برای کار عضلانی و چگونگی تبدیل انرژی شیمیایی به مکانیکی در عضلات را ارایه دادند.