تاریخ پزشکی جهان (7 مارس - 16 اسفند)
در چنین روزی در سال 1938 “دیوید بالتیمور” ویروس شناس آمریکایی و یکی از برندگان جایزه نوبل پزشکی 1975 به دنیا آمد.
بالتیمور در سن 37 سالگی موفق به دریافت جایزه نوبل پزشکی شد . او این جایزه را به طور مشترک با “مارتین تمین” و ” رناتو دولبکو” به دلیل تحقیق بر روی “رتروویروس ها” و تاثیر آنها بر اجزای ژنتیکی سلول در جریان بیماری هایی همچون ایدز و لوکمی دریافت کرد . عامل ایدز ویروسی است که دو نوع یک و دو (II,I) دارد . این ویروس را HIV-Human Immune Virus نام نهاده اند.
در میان گروههای گوناگون ویروسی، HIV جزو “رترو ویروس”ها محسوب می شود. به رترو ویروس “لنتی ویروس” نیز می گویند. لنتی در لاتین به معنی آرام و بطئی است که اشاره به نحوه رشد و تکثیر ویروس دارد، یعنی از زمان ابتلا به ویروس تا ظاهرشدن علایم، ماهها و سالها طول می کشد. این ویروس قوای ایمنی بیمار را مورد تهاجم قرارمی دهد و وی را در برابر عوامل عفونی آسیب پذیر می کند.نوع یک (HIVI) همان است که اول بار در سال 1981 گزارش شد. نوع دوم (II) سالها بعد، از مبتلایان در نواحی غرب آفریقا استخراج شد. این دو ویروس از جهت بیماری زایی و نیز بسیاری جنبه های دیگر با یکدیگر تفاوت دارند. آنچه رترو ویروس ها را وحشتناک می کند، خصیصه ای است که ویروس شناسان به آن reverse transcription می گویند. انتقال این خصیصه از ویروس به سلولهای شخص مبتلا، وی را از پای درمی آورد. نکته مهم دیگر این که عفونت ناشی از این ویروس، سلول های بیمار را از بین نمی برد، به همین دلیل عفونت زایی آن می تواند همیشگی باشد.
http://www.maspaso.com/market.aspx?p_id=1725