مجله اینترنتی رویش

رویش جوانه‌های سلامتی

مجله اینترنتی رویش

رویش جوانه‌های سلامتی

تاریخ پزشکی جهان (11 مارس - 20 اسفند)

پنجشنبه, ۲۰ اسفند ۱۳۸۸، ۰۹:۰۶ ق.ظ

در چنین روزی در سال 1955 ، “الکساندر فلمینگ” باکتری شناس اسکاتلندی و کاشف پنی سیلین درگذشت. طی جنگ جهانی اول فلمینگ و رایت (باکتری شناس) به فرانسه اعزام شدند تا به معالجه سربازان زخمی بپردازند. آن زمان پزشکان برای درمان جراحت های جنگی از مواد ضد عفونی کننده استفاده می کردند.

اما فلمینگ متوجه شد که مضرات فنل ( یا اسید کربولیک که رایجترین ماده ضد عفونی کننده آن زمان بود) بیشتر از فواید آن است ، چون گویچه های سفید خون را سریع تر از باکتری ها نابود می کند. فلمینگ می دانست که این اثر زیانمند است چون گویچه های سفید، مدافعان طبیعی بدن در برابر باکتری ها هستند. در سال 1922 فلمینگ برحسب تصادف ، میکروب کشی کشف کرد که باکتری ها را از بین می برد، اما بر گویچه های سفید اثری نمی گذاشت. هنگامی که فلمینگ دچار زکام شد، از ترشحات بینی خود کشت گرفت.

همچنان که ظرف کشت را که پر از باکتری های زرد رنگ بود بررسی کرد، اشکی از چشمش به درون ظرف افتاد. روز بعد وقتی کشت را مورد مطالعه قرار داد، در قسمتی که اشک ریخته بود فضای شفافی دید. کنجکاوی و تیزبینی اش او را به نتیجه صحیح راهنمایی کرد. در اشک ماده ای بود که باعث تخریب سریع ( لیز) باکتری ها می شد، اما به بافت انسان آسیبی نمی رساند. او این آنزیم ضد میکروبی اشک را”لیزوزیم” نامید. معلوم شد که این آنزیم اهمیت کاربردی چندانی ندارد، چون میکروب هایی که لیزوزیم از بین می برد نسبتا بی ضرر هستند، این اکتشاف مقدمه ضروری کشف پنی سیلین شد.

اما در تابستان سال 1928 فلمینگ مشغول تحقیق درباره آنفلوانزا بود.ضمن انجام کارهای معمول آزمایشگاهی که می بایست کشت های باکتریایی را که در ظرفهای پهن درپوشدار رشد کرده بودند زیر میکروسکوپ بررسی کند،متوجه شد که دریکی از ظرف ها ناحیه شفافی به وجود آمده است.  تحقیقات بیشتر نشان داد که ناحیه شفاف در اطراف نقطه ای بود که ظاهرا وقتی سرپوش ظرف گذاشته نشده بود، تکه ای کپک به درون آن افتاده بود. فلمینگ با به خاطر آوردن تجربیاتش در زمینه لیزوزیم ، نتیجه گرفت که کپک چیزی تولید می کند که باعث مرگ باکتری های استافیلوکوک در ظرف کشت شده است. فلمینگ کپک را جدا کرد و آن را به عنوان یکی از اعضای جنس پنی سیلیوم شناخت، و ماده آنتی بیوتیکی را که تولید می کرد ، پنی سیلین نامید.


در سال 1919 نیز در چنین روزی ، نخستین موارد از آنفلوآنزای اسپانیایی در آمریکا گزارش شد.

دانشمندانی که ویروس عامل آنفلوآنزای کشنده سال 1918 ، موسوم به آنفلوآنزای اسپانیایی را بازسازی کردند ، اعلام کردند که رمز مرگبار بودن این ویروس را کشف کرده اند. گفته می شود آنفلوآنزای اسپانیایی در سال 1918 حدود 50 میلیون نفر در جهان را کشت و علت اصلی توقف جنگ جهانی اول ، ارزیابی شد.

علت مرگبار بودن این نوع ویروس تاکنون ناشناخته مانده است ، اما محققانی که بازسازی این ویروس را انجام دادند ، معتقدند یک ژن انسانی پیدا کردند که می تواند کلید درک همه گیری خطرناک این ویروس باشد. آنان امیدوارند با مطالعات بیشتر از بروز همه گیری جهانی انواع آنفلوآنزا جلوگیری کنند.
  • حامد عبیری

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی