تاریخ پزشکی جهان (14 مارس - 23 اسفند)
در چنین روزی در سال 1885 “فریدریش تئودور فون فرریکس” دانشمند آلمانی و بنیانگذار پاتولوژی تجربی درگذشت.
فرریکس، معیارهای تشخیصی ” ام اس” را تکمیل کرد و توصیف دقیق تری از بیماری ارایه داد. وی فازهای بهبودی را به عنوان یکی از تابلوهای بالینی و تشخیصی بیماری مطرح کرد و بعلاوه نخستین توصیف را از اختلالات روانی در بیماری ام.اس ارایه داد. در سال 1822 بیماری ام.اس در یکی از نوادگان جرج سوم ، پادشاه انگلستان رخ داد . شروع بیماری او با تاری دید بود، بعد از 10 ماه دچار دوربینی و بعد از آن دچار فلج اندام تحتانی شد و بعد از 26 سال به علت “ام.اس” فوت کرد. سرانجام 25 سال بعد، چند آناتومیست فرانسوی ضایعاتی را ضمن تشریح آسیب- شناسی در نخاع و مغز شرح دادند، اما آنان نتوانسته بودند نامی برای آن عنوان کنند و تنها به توصیف ضایعات پرداختند و آن را منوط به خستگی مفرط می دانستند.
پس از آن در سال 1868 میلادی، “ژان مارتین شارکو” شرح حالی از یک بیمار ارایه می دهد و سپس با توصیف آسیب شناسی بیماری، ” مولتیپل اسکلروزیس ” یا ام.اس را معرفی و واژه فرانسوی “اسکلروز آن پلاک” را برای آن انتخاب می کند. وی، اعتقاد داشت که علایم و مشکلات بیماران مبتلا به ام.اس در صورتی که اعصاب آنان با استفاده از این روش ها، پیام ها را سریعتر انتقال می دهد، از بین خواهد رفت و بهبود خواهند یافت. وی، همچنین به بیماران دچار “ام.اس” طلا و نقره تزریق می کرد ، زیرا چنین تزریقاتی به نظر می رسید که در درمان بیماری سیفیلیس با برطرف نمودن علایم عصبی آنها مفید باشد. بااین حال هیچکدام ازدرمان های دکتر شارکو که در آن زمان برای بیماران مبتلا به ام.اس ارایه نمود موثر نبودند.
فارغ و آزاد از این روزگار .
این ستم ها ، نابکاری های زشت .
قلبهای نیمه شب به روز شد منتظرم ....