اثر انگشت میکروبی کاربران روی صفحه‌کلید باقی می‌ماند
بر اساس مطالعه‌ای که توسط راب نایت و نوح فیرر، دو میکروبیولوژیست دانشگاه کلرادو انجام گرفت، محققان باکتری‌های موجود بر روی 3 صفحه‌کلید و 9 موش‌واره (ماوس) را بررسی کردند، سپس تفاوت‌های ژنتیکی اجتماعات را مورد مطالعه قرار دادند تا دریابند دست هر کس چه چیزی را لمس کرده است. افراد به خوبی با توجه به آثار باکتریایی بر جای گذاشته بر وسائل لمس شده، قابل تشخیص بودند.
به گزارش وایرد، نایت و همکارانش در گزارش جدید خود در پیشرفت‌های آکادمی ملی علوم نوشته‌اند: « دی.ان.ای باکتری‌ها می‌تواند بر روی سطوح باقی بماند و هر فرد، آثار باکتریایی منحصر به فردی بر روی صفحه‌کلیدش از خود بر جای می‌گذارد.»
این نتایج آخرین بررسی‌هایی است که تنوع و پیچیدگی اجتماع‌های باکتریایی را نشان می‌دهد که در بخش‌های مختلف بدن از قبیل روده، بزاق دهان و پوست زندگی می‌کنند. مطالعات حاکی از ارتباط میان باکتری‌های هر فرد با خود اوست. تحقیقات گذشته متذکر می‌شدند که «هم‌زیستان میکروبی ما ممکن است برای بقای بشر حیاتی باشند.»
علوم میکروبی تنها چند سال قدمت دارند. تنها در اواسط این دهه بود که فناوری توالی و محاسبه برای انجام چنین کارهایی در دسترس قرار گرفت. در حال حاضر این علم در پی بازنویسی معنای بشریت است.
در مقاله‌ای در مجله نیچر که در سال 2007 توسط پیتر ترنباف، میکروب‌شناس هاروارد به چاپ رسید، آمده است: «اگر تصور شود انسان‌ها ترکیبی از سلول‌های انسانی و میکروبی هستند، چشم‌انداز ژنتیکی انسان به عنوان تجمع ژن‌ها در ژنوم انسانی و میکروبیوم تعبیر خواهد شد؛ این یعنی تصویری از انسان به عنوان یک فراموجود.»
با این حال ما به تدریج متوجه شده‌ایم که تجمعات باکتریایی در نقاط مختلف بدن و همچنین میان هر فرد متفاوتند. مطالعات جدید نیز بخشی مفید از دانش را به این مقوله می‌افزایند و خاظرنشان می‌کنند که میکروبیوم پوست انسان آن‌قدر گوناگون است که به محققان امکان شناسایی افراد را می‌دهد. پیش از این با تحقیقات انجام شده بر روی باکتری‌های روده‌ای، نتایج بدست آمده حاکی از تفاوت بسیار کم میان سطح باکتری‌های میان‌فردی بود.
در حالی که بسیاری از شواهد حاکی از آن است که این شیوه میکروبیوم پوستی می‌تواند در مبحث قانونی نیز مورد استفاده قرار گیرد، ژاک راول، میکروب‌شناس دانشگاه مریلند معتقد است که این شیوه هرگز به دادگاه راه پیدا نخواهد کرد. وی گفت: «این کار بسیار خوب است، اما تا آن‌جا که اطلاع دارم در بخش قانونی و دادگاهی بسیار ضعیف عمل می‌کند.»
محققان به مدارک بیشتری نیاز دارند تا نشان دهد میکروبیوم انسانی در طول زمان به سرعت تغییر نمی‌کند و تجمعات باکتریایی منتقل شده به صفحه‌کلید در برابر تغییرات ناچیزی قرار گرفته‌اند.
راول با این استدلال گفت این شیوه در دنیای واقعی مباحث حقوقی قابل استفاده نیست؛ زیرا در این موارد، غالبا مدارک مدت زیادی بعد از تماس دست با صفحه‌کلید یا هر شیء دیگر جمع‌آوری می‌شوند. دانشمندان حقوقی همچنین نیاز به داده‌های بیشتری در مورد انواع میکروبیوم‌های پوستی دارند تا درصد خطای تشخیص را کاهش دهند.
راول گفت: «هنگامی که تشخیص ژنوتیپ یک انسان را برای دادگاه انجام می‌دهیم، می‌توانیم بگوییم که این فلان شخص بوده و احتمال خطا یک در چندین میلیارد است. اما در این مورد این قدرت وجود ندارد و نمی‌توان با اطمینان سخن گفت. آمار همراه با این شیوه بسیار ضعیف است؛ بنابراین نمی‌تواند وارد دادگاه شود.»
با این حال تنها در یک مورد میکروبیوم می‌تواند قابل استفاده باشد: دوقلوهای همسان. طبق تحقیقی که در سال 2008 انجام گرفت، دوقلوهای همسان تفاوت اساسی در باکتری‌های روده‌ای داشتند. با این حال در باکتری‌های پوستی یکسان بودند.
محققان کلرادو اعلام کردند: «حتی دوقلوهای همسان نیز تفاوت‌های آشکاری در اجتماعات باکتریایی نشان می‌دهند. این بدان معناست که ژنوم‌های باکتریایی ما ممکن است بیشتر از ژنوم‌های انسانی، هویت ما را آشکار کنند.»
