درد شکم
علل بروز درد عبارتند از: گاستریت، زخم معده و اثنی‌عشر، سوء هاضمه، التهاب و انسداد روده، سندرم روده تحریک‌پذیر، درد عضلانی جدار شکم، سنگ کلیه، التهاب آپاندیس و کیسه صفرا و پانکراس، دیابت و ....
گاستریت: به معنی التهاب معده است و مهم‌ترین علل آن عبارتند از: مصرف داروهای مسکن، استرس، بیماری‌های خود ایمنی، عفونت‌های قارچی و انگلی، سل، شیمی درمانی، پیوند اعضا و عفونت با هلیکو باکتر پیلوری که نوعی میکروب است و در مخاط معده 80 تا 90درصد افراد وجود دارد، ولی تعداد کمی از بیماران مبتلا به گاستریت ناشی از این عفونت دچار زخم یا سرطان معده می‌شوند. شیوع هلیکوباکترپیلوری وابسته به سن است و حدود نیمی ازافراد50 ساله آلوده به باکتری هستند و این عفونت معمولا مادام‌العمر است مگر این‌که درمان شود.
زخم معده و اثنی‌عشر: جزو بیماری‌های شایع هستند به طوری که سالانه حدود4 میلیون نفر مبتلا و 15 هزار بیمار فوت می‌شوند. معمولا به صورت دردی در بالای شکم و احساس پری، نفخ، برآمدگی شکم یا تهوع همراه با سوزش توصیف می‌شوند. مهم‌ترین علل دخیل را عفونت هلیکوباکترپیلوری، مصرف مسکن‌ها، سیگار و استعداد ژنتیکی می‌دانند؛ ولی تاثیر استرس، شخصیت، شغل و رژیم غذایی در پیدایش این زخم‌ها مورد تایید قرار نگرفته است.
زخم اثنی‌عشر: آمار ابتلا به این بیماری کاهش یافته است که احتمالا مربوط به کاهش میزان عفونت می‌باشد. معمولا درد حدود 2 تا 3 ساعت بعد از صرف غذا بروز می‌کند و با مصرف آنتی اسید یا غذا تسکین می‌یابد و دردی است که بیمار را نیمه شب از خواب بیدار می‌کند.
زخم معده: در مقایسه با زخم اثنی‌عشر در سنین بالاتر و بیشتر در مردان ظاهر می‌شود و شیوع کمتری دارد که علت آن شاید ماهیت بی سرو صدای آن باشد و بر خلاف زخم اثنی‌عشر می‌تواند بدخیم شود. معمولا درد با خوردن غذا تشدید می‌شود و تهوع و کاهش وزن نیز اغلب با زخم معده همراه است.
به طور کلی تغییر در شدت یا توزیع درد در ناحیه شکم و حالت تهوع و استفراغ ممکن است نشانگر بروز یکی از عوارض زخم باشد. سوء هاضمه دائم که با صرف غذا یا آنتی اسید تسکین نیابد و به پشت نیز انتشار یابد ممکن است حاکی از وجود یک زخم در حال سوراخ شدن باشد و همچنین دردی که با خوردن غذا تشدید و با استفراغ مواد هضم نشده همراه شود ممکن است نشانه انسداد معده و رنگ تیره مدفوع نشانه وجود خونریزی از دستگاه گوارش باشد.
پیشگیری: غذا باید در 5 وعده و با حجم کم مصرف شود. ادویه و ترشی مضر است. از غذای چرب و دیر هضم اجتناب شود. سیب، کرفس، سیب زمینی، شیرینی، چای سبز، کلم بروکلی و پیاز تا حدی کمک کننده هستند.
درمان: ریشه کنی عفونت هلیکوباکتر و همچنین براساس نوع و شدت بیماری استفاده ازآنتی اسید‌ها و داروهای مناسب و در صورت لزوم جراحی.
