تأثیرات ورزش بر دستگاه گردش خون

 

عضله ی قلب به علت نیاز شدید به اکسیژن و مواد غذایی سهم بیشتری از خون دریافت می کند . مقدار خونی که توسط قلب پمپاژ می شود توسط مقدار خونی که از سیاهرگ ها وارد دهلیز راست می شود تعیین می شود به این اصل قانون قلب می گویند .                                                    

قدرت پمپاژ قلب با تحریک اعصاب سمپاتیک و افزایش برون ده قلبی در هنگام ورزش افزایش می یابد .           

به عبارتی در هنگام ورزش 2 حالت زیر ممکن است ایجاد شود :

1-( بر اساس قانون قلب ) خودتطبیقی قلب با خون زیادتر و افزایش قدرت پمپاژ

2- تحریک اعصاب سمپاتیک به جای اعصاب پاراسمپاتیک

ویژگی های قلب :

1- اتصال فیبرهای عضلانی و انقباض همزمان آنها

2- بالاتر بودن پتانسیل عمل ماهیچه ی قلبی به علت وجود فیبرهای پورکنژ

3- کنترل پاراسمپاتیک

سیکل قلبی یا یک مرحله ی کامل انقباض و انبساط قلب در سه مرحله روی می دهد :

1) دیاستازیس : استراحت کامل قلب

2) سیستول : انقباض دهلیز و بطن

3) دیاستول : انبساط دهلیز و بطن

تأثیر ورزش بر فشار سیستولی بیش از فشار دیاستولی است .

جریان خون :

فشار خون عاملی است که باعث جریان خون در گردش عمومی خون در بدن می شود .

جریان خون در یک بافت عمدتاً به وسیله ی مکانیسم خودتنظیمی موضعی کنترل می شود و نباید نقش سیستم عصبی سمپاتیک را نادیده گرفت که با گشاد کردن رگ ها در هنگام ورزش جریان خون را در عضلات فعال افزایش    می دهد .

فشار خون :

همان نیرویی است که خون بر دیواره های رگ خونی وارد می کند .

در هنگام ورزش به علت افزایش بازده قلب فشار خون بیشتر می شود که این افزایش تحت تأثیر عوامل عصبی و شیمیایی است که این حالت در ورزش های دینامیک در مقایسه با ورزش های ایزومتریک بیشتر است .

به طور کلی سه عامل بسیار مهم همکاری دستگاه گردش خون در هنگام ورزش را در بر می گیرند : 

1) تحریک سیستم عصبی سمپاتیک 

2) افزایش فشار شریانی :

 انقباض رگ ها باعث افزایش فشار شریانی می شود . در ورزشکاران ورزیده جریان خون عضلات می تواند حداقل تا 20 برابر افزایش یابد . با وجود اینکه عامل اصلی آن گشادی رگ هاست ولی افزایش فشار شریانی نیز تأثیر زیادی در این افزایش دارد .

3) افزایش برون ده قلبی:

برون ده قلب برابر است با حاصل ضرب حجم ضربه ای در سرعت ضربان قلب

سرعت ضربان قلب در هنگام ورزش با توجه به شدت فعالیت افزایش می یابد . ضربان های قلب در افراد معمول و ورزشکار با افزایش مصرف اکسیژن افزایش می یابد که افزایش ضربان قلب در ورزشکاران کمتر از افراد عادی است .

حجم ضربه ای نیز در هنگام ورزش به علت تخلیه ی بیشتر قلب در هر ضربان افزایش می یابد .