شب ادراری کودکان
انجمن روانپزشکان، کودکی را دچار شب ادراری میداند که 2 یا 3 بار در هفته حداقل برای 3 ماه رختخواب خود را خیس کرده باشد در حالی که سازمان بهداشت جهانی تناوبی به اندازه 2 بار در ماه برای کودکان زیر 7 سال و یک بار در ماه برای کودکان بالای 7 سال را برای اطلاق این بیماری کافی میداند. شب ادراری اولیه برای کودکی به کار میرود که در طول 6 ماه هرگز خشک نبوده و شب ادراری ثانویه برای کودکی که به مدت 6 ماه خشک بوده و مجددا شب ادراری را شروع کرده است. درصد خیلی کمی از کودکان شب ادراری را به هنگام بیداری هم دارند که بی اختیاری ادرار نام دارد.
علل شب ادراری
1 ـ ژنتیک: 44 درصد کودکانی که یکی از والدینشان در کودکی شب ادراری داشتند، دچار این مشکلند و این رقم به 77 درصد کودکانی میرسد که هر دو والدین این سابقه را داشتند.
2 ـ کمی ظرفیت مثانه: البته این کمی ظرفیت مربوط به حجم فیزیکی مثانه نیست، بلکه فرد پر بودن مثانه را زودتر احساس میکند.
3 ـ تولید ادرار اضافه: مغز انسان در شب، هورمونی بهنام وازو پرسین ترشح میکند که باعث افزایش بازجذب آب و در نتیجه کاهش تولید ادرار میشود. کمبود این هورمون میتواند یکی از علل شب ادراری باشد.
4 ـ خواب بسیار سنگین: کودک باید به طور طبیعی به سیگنالهای مغز برای بیدار شدن پس از پر شدن مثانه جواب دهد، اما کودکان دچار شب ادراری خیلی سخت بیدار میشوند.
5 ـ یبوست: مدفوع باقیمانده در قسمت انتهایی روده باعث فشار روی مثانه شده و باعث میشود اعصاب این ناحیه این فشار را پری مثانه تلقی کرده و فرمان تخلیه دهند.
6 ـ عوامل روحی و روانی: استرسهای شدید مثل مرگ یکی از والدین و یا حتی تعویض خانه و یا مدرسه میتواند کودک را موقتا دچار شب ادراری ثانویه کند، اما شب ادراری اولیه را باعث نمیشوند.
7 ـ شرایط پزشکی خاص: بعضی بیماریها مثل عفونتهای ادراری، دیابت، وقفه تنفسی در خواب و بعضی مشکلات مربوط به مغز و اعصاب میتوانند باعث شب ادراری ثانویه شوند. درمان در صورت لزوم در کودکان بالای 6 سال انجام میگیرد.
- ۸۹/۰۳/۱۱
- ۳۰ نمایش