زندگی تلخ
زن 40 ساله‌ای در اورژانس بستری است که همراهانش وی را به دلیل بیهوش شدن در منزل، به بیمارستان آورده‌اند. در بررسی اولیه مشخص شد که بیمار مبتلا به دیابت است. سریعا سطح قندخون بیمار سنجیده می‌شود. قندخون بسیار بالا است . از میزان داروی مصرفی بیمار و احیانا فراموشی در صرف دارو‌های مصرفی به عنوان علل افزایش قند سوال می‌شود اما پاسخ منفی است.
در شرحی که از بیمار گرفته می‌شود و معاینات انجام شده، عفونت ریوی در بیمار شناسایی می‌شود. عفونتی ساده که ممکن است هر یک از ما تجربه کنیم و خطر چندانی برایمان نداشته باشد، اما در دیابتی‌ها ممکن است قندخون را بالا ببرد؛ در حالی که هم قند بالا و هم قند پایین می‌تواند با علائم مغزی همچون افت در هوشیاری و حتی علائم مشابه سکته مغزی همراه باشد.
اینها نمونه‌هایی از عوارض بیماری دیابت است. بیماری دیابت تنها در این عوارض خلاصه نمیشود. هر جایی که رگ و خون جریان دارد، می‌توان شاهدی از عوارض آن را یافت.
بسیاری از ما با بیماری دیابت یا همان مرض قند آشناییم، ولی کمتر افرادی هستند که بدانند این بیماری به چه میزان متنوع است و با عوارض گوناگونی زندگی فرد را تغییر می‌دهد. اغلب تصور می‌شود که بیماری دیابت تنها یک بیماری است که با قند بالا بروز یافته و با رژیم و در موارد شدیدتر با درمان‌های دارویی قابل کنترل است، اما این فصل خوب و خوشایند بیماری است.
زمانی که برچسب دیابت بر بیماری می‌خورد نه تنها سیر زندگی فرد به دلیل مصرف دارو، رژیم‌های خاص غذایی و فعالیتی و معاینات منظم دچار تغییر و دگرگونی می‌شود، بلکه به دلیل عوارض بیماری نیز باید با دقت فراوان به علائم و نشانه‌هایی که در این بیماران بروز می‌کند واکنش نشان داد. به‌فرض در نظر بگیرید که فردی با درد قفسه سینه به اورژانس مراجعه می‌کند. اگر فرد دیابت نداشته باشد ممکن است پس از ارزیابی‌های اولیه مرخص شود، در حالی که در بیمار دیابتی وسواس بیشتر و دقت مضاعفی لازم است و اغلب مراجعه‌کنندگان بستری می‌شوند.
عوارض همه‌جانبه
بیماری دیابت به دلیل افزایش قند ایجاد عوارضی می‌کند که تقریبا در تمام بدن می‌تواند نمایان شود. قند بالا که ناشی از عدم توانایی بدن برای مصرف قند است منجر به علائم و عوارضی می‌شود که ممکن است در بدو ابتلا یا پس از گذشت سال‌ها نمود یابد.
به دلیل شیوع بالای بیماری در کشورمان و متاسفانه عدم پیگیری مناسب، با عوارض بسیار ناگوار این بیماری در سیستم بهداشتی کشور روبه‌رو هستیم.
دیابت یا مرض قند بیماری‌ای است با قدمت تاریخی طولانی که از آن در کتاب‌های پزشکی قدیمی فراوان نام‌برده شده است. این بیماری از اختلال بدن در مدیریت قندخون ناشی می‌شود. در واقع مصرف قند در سلول‌های بدن در این بیماری به‌درستی انجام نمیشود و هرآنچه قند در خون وجود دارد، غیرقابل استفاده برای سلول‌هاست. این قند غیرقابل استفاده از طریق ادرار دفع می‌شود.
انسولین ماده‌ای شیمیایی است که در بدن تولید شده و باعث می‌شود که قند به درون سلول‌های بدن منتقل شود و مورد مصرف قرار گیرد. در تعدادی از بیماران دیابتی این ماده در بدن تولید نمیشود. در عده‌ای دیگر از بیماران، مشکل در مقاومت به انسولین وجود دارد. در واقع انسولین در بدن این افراد تولید می‌شود، آن هم بیش از حد، اما به دلیل مقاومت به انسولین، قندخون از کنترل خارج شده و وارد سلول‌های بدن نمیشود.
امروزه برای شناسایی بیماری از آزمایش خون استفاده می‌شود. اگر نمونه قند ناشتای بیمار بیش از mg/dl 126 باشد یا قندخون در فردی که ناشتا نیست، بیش از mg/dl 200 باشد، به معنای شک به دیابت است. در این موارد لازم است که آزمایش یک بار دیگر تکرار شود. اگر باز نتایج قندخون بالا بود، دیابت به وجود می‌آید، اما چه زمانی این آزمایش درخواست می‌شود؟
در افرادی که دچار پرنوشی، پرادراری و کاهش وزن شده باشند به این بیماری مشکوک شده و سریعا درخواست آزمایش قندخون می‌شود. در اورژانس با مشاهده افراد دچار افت در هوشیاری، بروز علائم سکته مغزی نیز باید احتمال اختلال در قندخون را در نظر داشت. به واسطه همین طیف گسترده علا ئم و عوارض است که در بسیاری شرایط و اورژانس‌های پزشکی باید از وضعیت قندخون بیمار اطلاع داشت.
پزشکان توصیه می‌کنند همواره میزان قند خون خود را کنترل کنید که اگر به دیابت مبتلا شوید، شیرینی زندگی‌تان تلخ می‌شود.
خیلی خوب بود ..... مرسی