مثانه یا خانه سرطان؟
خوشبختانه بیشتر سرطان‌های مثانه در مراحل اولیه که قابل درمان است تشخیص داده می‌شوند، هرچند باید بدانید حتی سرطان‌های مثانه‌‌ای که در مراحل اولیه شناسایی و درمان شده‌اند هم برگشت‌پذیرند.
به همین دلیل افرادی که سرطان مثانه آنها درمان شده است باید تحت پیگیری منظم قرار گیرند تا در صورت ابتلای مجدد به این سرطان به سرعت تحت درمان قرار گیرند.
سرطان مثانه را خودتان کشف کنید
سلول‌های مثانه مانند سایر سلول‌های بدن شما با تقسیم سلولی ازدیاد می‌یابند. وقتی سلول‌های پیر از بین می‌روند، سلول‌های جدید جای آنها را می‌گیرند. گاهی اوقات این فرآیند دچار اختلال می‌شود و سلول‌های جدید وقتی تولید می‌شوند که بدن به آنها احتیاجی ندارد و سلول‌های پیر مثانه مانند گذشته از بین نمی‌روند.
بنابراین ساخته شدن سلول‌های جدید توده‌ای از سلو‌ل‌ها را به وجود می‌آورد که بافت سرطانی نامیده می‌شود. توده‌های مثانه به 2 دسته خوش‌خیم (غیرسرطانی) و بدخیم (سرطانی) تقسیم می‌شوند.
توده‌های خوش‌خیم زندگی شما را به خطر نمی‌اندازند، قابل برداشت یا درمان هستند و اغلب مجددا ظاهر نمی‌شوند، در ضمن این توده‌ها بافت‌های اطراف را مورد تهاجم قرار نمی‌دهند و به نواحی دیگر بدن مهاجرت نمی‌کنند، اما توده‌های بدخیم حیات شما را تهدید می‌کنند، اغلب قابل برداشت هستند و ممکن است دوباره عود کنند. می‌توانند به بافت‌های اطراف آسیب وارد کنند و به سایر نواحی بدن مهاجرت کنند.
همچنین سلول‌های سرطانی مثانه می‌توانند از توده اصلی جدا و در بدن پخش شوند. به این ترتیب که از طریق عروق خونی به کبد، ریه‌ها و استخوان‌ها مهاجرت کنند، یا از طریق عروق لنفی به غدد لنفاوی مجاور بروند.
وقتی سلول‌های سرطانی به این اعضا وارد می‌شوند در آنجا رشد می‌کنند و توده‌های جدیدی به وجود می‌آورند و موجب آسیب رسیدن به این اعضا می‌شوند.
سرطان مثانه علایم هشداردهنده با خود به همراه دارد که مشاهده آنها بخصوص در سالمندان باید شما را به فکر سرطان مثانه بیندازد.
وجود خون در ادرار یکی از این نشانه‌هاست که رنگ ادرار به قرمز کمرنگ یا رنگ چای تغییر کند، اما گاهی اوقات مقدار خون آنقدر کم است که نمی‌تواند رنگ ادرار را تغییر دهد و فقط توسط آزمایش ادرار، وجود مشکل تشخیص داده می‌شود. از دیگر علایم این بیماری می‌توان به تکرر ادرار، ادرار دردناک، عفونت ادرار، دردشکم و کمردرد اشاره کرد.
البته حضور این علایم لزوما به معنی سرطان مثانه نیست و در بیماری‌های خوش‌خیم مثانه نیز دیده می‌شوند، اما جدی گرفتن آنها و مراجعه به پزشک باعث می‌شود تا در صورت ابتلا به سرطان مثانه در همان مراحل اولیه اقدامات درمانی آغاز شود تا نتیجه بهتری از درمان گرفته شود.
از عوامل خطر دوری کنید
وقتی مبتلا به سرطان مثانه می‌شوید اول از همه می‌خواهید بدانید چه چیزی باعث شده است شما دچار این بیماری شوید. هرچند هنوز معلوم نیست علت سرطان مثانه چیست، اما عوامل خطرساز مرتبط با آن شناخته شده‌اند و می‌دانیم که چه افرادی بیشتر از دیگران دچار این سرطان می‌شوند.
به طور کلی سفیدپوستان و مردان بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.
همچنین استعمال دخانیات موجب تجمع مواد شیمیایی خطرناک در مثانه و احتمال سرطانی شدن آن را بالا می‌برد. کلیه‌های شما نقش کلیدی در تصفیه خون از مواد شیمیایی خطرناک و انتقال آنها به مثانه دارند. به همین دلیل قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی می‌‌تواند خطر ابتلا به سرطان مثانه را در شما افزایش دهد. مواد شیمیایی که مرتبط با سرطان مثانه شناخته شده‌اند عبارتند از: آرسنیک و مواد شیمیایی که در صنایع رنگسازی، لاستیک‌سازی، نساجی و کار با چرم مورد استفاده قرار می‌گیرند.
از دیگر مواردی که باعث افزایش خطر سرطان مثانه می‌شود، سابقه مصرف داروی ضد سرطانی همچون سیکلو فسفاماید (سیتوکسان) است، علاوه بر آن افرادی که به علت ابتلا به سرطان در گذشته، تحت پرتودرمانی ناحیه لگن قرار گرفته‌اند، احتمال بیشتری برای ابتلا به سرطان مثانه دارند.
عفونت یا التهاب مزمن مثانه و بیماری انگلی شینتوز و میاز نیز به خطر ابتلا به سرطان مثانه می‌افزایند.
در این میان اگر در گذشته به سرطان مثانه مبتلا شده باشید احتمال ابتلای مجدد شما بیشتر می‌شود.
همچنین اگر در اعضای خانواده شما شخصی دچار سرطان مثانه شده است احتمال بروز آن در شما نسبت به افرادی که این بیماری در خانواده‌اش دیده نمی‌شود، بیشتر است.
این که بدانید چه عواملی ریسک شما برای ابتلا به سرطان مثانه را افزایش می‌دهند از این نظر مفید است که میتوانید با دوری از آنها از ابتلا به سرطان پیشگیری کنید و به علائم هشداردهنده بیشتر توجه کنید و آنها را جدی بگیرید تا بتوانید در صورت ابتلا، درمان را در مراحل اولیه آغاز کنید.
بنابراین اگر علائم این بیماری را در خود مشاهده کردید، بخصوص اگر هریک از عوامل خطر سرطان مثانه را در خود می‌بینید، در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید.
اولین آزمایشی که پزشک برای شما درخواست خواهد کرد آزمایش ادرار خواهد بود. پس از آن در صورت شک به سرطان به سیستوسکوپی برای مشاهده داخل مثانه و نمونه‌برداری از بافت سرطانی نیاز خواهید داشت.
روش‌های درمانی سرطان مثانه
انتخاب‌های شما برای درمان سرطان مثانه به عوامل مختلفی از جمله نوع و مرحله سرطان و وضعیت کلی سلامت شما بستگی دارد. درمان جراحی از شایع‌ترین روش‌های درمانی است که نوع جراحی توسط عوامل مختلفی از جمله مرحله سرطان تعیین می‌شود. در یکی از روش‌ها پزشک از طریق پیش‌آبراه لوله‌ای به داخل مثانه می‌فرستد که در انتهای خود یک حلقه سیمی دارد. از طریق جریان الکتریکی که در حلقه برقرار می‌شود توده سوزانده یا برداشته می‌شود. بعد از این روش ممکن است تا چند روز ادرار خونی داشته باشید. همچنین گاهی اوقات پزشک مجبور می‌شود توده را به همراه قسمتی از مثانه بردارد که در این حالت به علت کاهش حجم مثانه ممکن است تا مدتی دچار تکرر ادرار شوید.
اما در مواردی که سرطان پیشرفته باشد، ممکن است کل مثانه همراه بافت‌های اطراف همانند پروستات، رحم، تخمدان‌ها و غدد لنفاوی برداشته شود. در این حالت قسمتی از روده به جای مثانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. بسته به نوع روش عمل خروج ادرار ممکن است از پیش‌آبراه باشد یا توسط مجرایی از طریق شکم خارج شود. از درمان‌های دیگر این نوع سرطان می‌توان به داروهای بیولوژیک اشاره کرد که از طریق پیش‌آبراه به داخل مثانه تجویز می‌شوند. این درمان از هزینه بالاتری برخوردار است و گاهی پس از درمان جراحی برای کاهش خطر عود سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
درمان‌های دیگری همچون شیمی‌درمانی و پرتودرمانی نیز بسته به تشخیص پزشک برای کاهش اندازه توده قبل از جراحی یا پیشگیری از عود مجدد سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در حال حاضر روش درمانی دیگری برای درمان سرطان مثانه شناخته نشده است، اما پزشکان در تلاشند تا از روش‌های مختلف برای پیشگیری از ابتلا به سرطان مثانه استفاده کنند. دقت داشته باشید بیمار پس از درمان سرطان مثانه باید هر 3 الی 6 ماه مورد معاینه و بررسی قرار گیرد تا در صورت عود مجدد سرطان اقدامات لازم به سرعت انجام شود.
