شنوایی سنجی
کودک از بدو تولد شروع به یادگیری زبان و گفتار می‌کند. افت شنوایی (حتی یک طرفه) این فرایند را مختل می‌کند. بدون اجرای غربالگری شنوایی، اکثرا تا سن یک تا یک و نیم سالگی کسی متوجه وجود کم شنوایی در کودک نمی‌شود. طبق اعلامیه سازمان بهداشت جهانی، تمامی نوزادان پیش از ترخیص می‌بایست تحت آزمایش‌های غربالگری شنوایی قرار گیرند. با استفاده از روش‌های غربالگری در صورت کشف کم شنوایی در نوزاد با اقدامات به موقع توانبخشی، رشد طبیعی گفتار و زبان کودک تضمین می‌شود.
کودک از ماه‌های اولیه زندگی شروع به یادگیری زبان می‌کند و افت شنوایی عاملی است که این مهم را به خطر می‌اندازد. عواملی همچون سابقه خانوادگی، عفونت‌های دوره جنینی مانند سرخجه، وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم نوزاد هنگام تولد، مصرف دارو بدون تجویز پزشک، زردی شدید دوران نوزادی وضربه و صدمات فیزیکی با عث شده از هر ۱۰۰۰ نوزادی که در سرتاسر جهان متولد می‌شوند ۱ تا ۶ نوزاد کم شنوایی دائمی داشته باشند.
امروزه در مراکز شنوایی سنجی روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان با حداقل هزینه و بدون ایجاد درد و ناراحتی برای کودک، از سلامت شنوایی کودکان به طور کامل اطمینان حاصل کرد.
در بسیاری از مراکز تولد، غربالگری نوزادان برای کشف اختلالات شنیداری در ۴۸ ساعت اول زندگی و یا نهایتا تا پایان اولین ماه زندگی انجام می‌شود. استفاده از وسایل غربالگری همگانی شنیداری نوزادان موجب می‌شود که اختلالات شنیداری به سرعت مشخص شده و اقدامات به موقع جهت پیشگیری از بروز هرگونه اختلال در گفتار و زبان صورت پذیرد. لذا چنانچه دو امر تشخیص زود هنگام شنوایی در نوزادان و بالطبع مداخله یا درمان به موقع رخ دهند، این کودکان از نظر تکامل طبیعی کلامی،شناختی و اجتماعی یک الی دو سال از هم سالان مشابه خود که بعد از شش ماهگی تحت تشخیص و مداخله قرار گرفته‌اند جلو‌تر خواهند بود.
اگر اختلالات شنیداری به موقع در ابتدای زندگی تشخیص داده نشنود، کسب مهارت‌های زبانی، گفتاری، رشد اجتماعی، فرهنگی،شناختی و نیز پیشرفت تحصیلی که زیربنای آینده مطمئن در جامعه است، تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.
