بیماری التهابی روده
بیماری التهابی روده شامل دو دسته بیماری می‌شود: 
کولیت اولسروز (بیماری التهاب زخمی روده بزرگ) بیماری کرون (بیماری التهابی روده بزرگ، روده کوچک و سایر مناطق دستگاه گوارش، می‌باشد)
سن بروز بیماری اکثرا بین ۱۵ تا ۲۵ سالگی می‌باشد ولی در ۳۰ تا ۵۰ درصد موارد در سنین بالا و حتی بالا‌تر از ۵۰ سالگی بروز می‌کند.
علائم:
بیماری به صورت تغییر در اجابت مزاج مثل ازدیاد دفعات، آبکی شدن، دفع خون و موکوس چرکی، درد شکمی، نفخ شکمی و یا ضعف و بی‌حالی، کاهش وزن، کاهش اشت‌ها، تب و سایر علائم عمومی تظاهر می‌کند. در بچه‌ها کاهش رشد و بلوغ را باعث می‌شود. بروز آبسه‌ها و زخم و فیستول در ناحیه معقد، آفت دهانی، درد مفصلی و... می‌تواند ناشی از این بیماری باشد.
علت بیماری:
به طور دقیق شناخته نشده است ولی علل متعدد ی برای ان مطرح شده از جمله دخالت عوامل میکروبی و واکنشهای غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن و عوامل ژنتیکی و وراثتی و... درایجاد این بیماری موثر می‌باشند.
در بروز و تشدید بیماری عوامل روحی و هیجانی، عفونت‌های ویروسی و میکروبی و... موثر هستند.
تشخیص بیماری:
بر اساس شک بالینی قوی و بر اساس شکایات و علائم باید بررسی شود لازم است آزمایشات روتین به ویژه آزمایش مدفوع انجام شود. جهت تشخیص قطعی لازم است کولونوسکوپی و نمونه برداری از روده بعمل آید. کولونوسکوپی در تشخیص شدت بیماری و محل گرفتاری لازم است.
بر اساس شدت ضایعات بیماری به انواع خفیف، متوسط و شدید، وبر اسا س محل گرفتاری روده به انواع متعدد تقسیم می‌شود که در درمان و در پیش بینی آینده بیماری بسیار مفید می‌باشد.
درمان بیماری:
با توجه به اینکه علت این بیماری به طور کامل قابل برطرف کردن نیست لذا نیاز به درمان مادام العمر دارد و در صورت قطع درمان احتمال برگشت بیماری و اقزایش خطرات آن زیاد خواهد بود. بنابراین اکیدا توصیه می‌شود درمان زیر نظر پزشک خبره در این بیماری به طور دقیق اجرا شود. داروهایی که در درمان این بیماری بکار می‌روند ازجمله کورتن، مزالازین ـ پنتاسا ـ اساکول.... و یا آزارام و یا سایر داروهای مورد استفاده، باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن و احتمال بروز یکسری عوارض شوند بنابراین باید به طور منظم از نظر بروز این عوارض بررسی انجام شود.
توصیه می‌شود ۸ تا ۱۰ سال پس ازشروع بیماری و درمان دقیق و کامل آن در مدت فوق، به صورت سالیانه یا هر ۲ سال یکبار از نظر بروز عوارض بیماری از جمله بدخیمی، کولونوسکوپی و نمونه برداری از روده انجام شود. در موارد اندکی به علت عدم پاسخ به درمان و یا بروز عوارض، جراحی پیشنهاد می‌شود.
