آیا واقعا راهی برای بهبود جوش‌های درمان ناپذیر وجود ندارد؟
قبل از بررسی علل ونحوه درمان این نوع جوش‌ها، باید دید منظور از (جوش‌های درمان ناپذیر) چیست زیرا در علم پزشکی پدیده‌ای به نام جوش درمان پذیر وجود ندارد.
یعنی این جوش‌ها با سایر جوش‌ها تفاوتی ندارد؟
چرا، اما عنوان درمان ناپذیر یا غیر قابل درمان برای آن‌ها اشتباه است. این نوع جوش (جوش سرکش) یا (آکنه مقاوم به درمان) نام دارد را به طور کلی نا‌موفق بودن درمان در یک چند مرحله اول، ممکن است برای هر فردی اتفاق بیفتد و مشکل حادی نیست.
این مقاومت به درمان به چه دلیل ایجاد می‌شود؟
تشکیل آکنه‌ها روی پوست بر اثر علل متعددی اتفاق می‌افتد وبرای یافتن دلایل پیدایش آن‌ها باید تک تک این عوامل بررسی شوند. اگر یکی از این عوامل در بررسی‌ها در نظر گرفته نشده باشند، درمان با شکست مواجه شد.
عوامل اصلی بروز آکنه کدام هستند؟
متخصصان پوست دربررسی آکنه‌ها برای درمان ۴ عامل اصلی را در نظر می‌گیرند، میزان تجمع باکتری‌ها در محل بر وز جوش‌ها که نقش مهمی در به وجود آمدن وتشدید جوش دارد، وضعیت مجاری پیلوسباسه ومیزان ترشح سبوم ودر نهایت هورمون‌ها. وقتی آکنه یک بیمار درمان نمی‌شود، اولین علت آن می‌تواند بی‌توجهی به یکی از این ۴ عامل باشد.
همکاری خود بیمار در درمان آکنه‌ها چقدر اهمیت دارد؟
در حقیقت یکی از مهم‌ترین عوامل بهبود آکنه وبه طور کلی هر بیماری‌ای، همکاری خود بیمار با پزشک در پیگیری مراحل درمان است. این خودبیماراست که باید بر اساس دستور مراحل درمان را طی کند. اشتباه در مصرف دارو‌ها که یکی از عوامل شایع شکست درمان محسوب می‌شود، ممکن است علل متعددی داشته باشد که اصلیترین آن‌ها سهل انگاری در مصرف صحیح دارو‌ها وتوضیح ندادن صحیح پزشک یاداروسازدر مورد شیوه ومیزان استفاده از داروست.
آیا آکنه‌ها در همه افراد به یک شیوه درمان می‌شوند؟
نه، ولی به طور کلی برای درمان آکنه‌های خفیف داروهای موضعی و شستشوی کافی است ولی در انواع دیگر داروهای سیستمیک (خوراکی) نیز برای بیمار تجویز می‌شود.
یعنی روش درمانی پله‌ای؟
دقیقا، ولی اصول همه این روش‌ها با هم مشابه است. در مراحل اول، پزشک سعی می‌کند با استفاده از داروهای آنتی بیوتیک موضعی به درمان آکنه هابپردازد. در این مرحله، برای از بین بردن جوش‌ها معمولا داروهای کمدولیتیک وداروهای موضعی مانند (ترتینوئین) تجویز می‌شود.
توصیه برای استفاده از شوینده‌ها و شامپوهای مناسب همراه با استفاده از این داروهای موضعی در این مرحله کافی است. درمراحل بعدی وشدید‌تر، پزشک آنتی بیوتیک‌های خوراکی را نیز در کنار داروهای موضعی تجویز می‌کند.
درمان در مراحل بعدی می‌تواند استفاده از داروهای هورمونی برای مهار آندروژن‌ها باشد. در نهایت نیز در صورت وجود آکنه‌ها کیستیک، داروی معرف (ایزوترتینوئین) خوراکی یا همان (آکوتان) برای بیمار تجویز می‌شود، اما در تمام این مراحل باید توجه داشت نمی‌توان برای همه بیماران مبتلا به آکنه از یک نسخه واحد استفاده کرد وتجویز هر یک از دارو‌ها باید با توجه به معاینه، بررسی وتشخیص پزشک انجام شود.
در افرادی که مشاغل پراسترس دارند استرس می‌تواند با فعال نگه داشتن التهاب، آکنه‌ها را مقاوم به درمان کند. همچنین قرار گرفتن در معرض تابش نور مستقیم خورشید می‌تواند روند درمان راکند‌تر کند.
نکته پایانی
افراد مبتلا به اکنه از دستکاری جوش‌ها خودداری کنند. چون این کار علاوه بر ایجاد زخم و خراشیدگی روی پوست، جوش‌ها را از حالت استریل خارج می‌کند. همچنین استفاده از موارد آرایش نامناسب و یا کرمهای مرطوب کننده و یا ضد آفتاب‌های معمولی می‌تواند سبب تشدید آکنه و مقاومت درمان جوش شود.
پانوشت: متن از خانم دکتر مریم ملکی - متخصص پوست و مو
